kväve

kväve (język szwedzki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chem. azot

odmiana:

(1.1) lp ett kväve, kvävet; blm

przykłady:

(1.1) Kväve är grundämne nummer 7 i det periodiska systemet. → Azot jest pierwiastkiem numer 7 w układzie okresowym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nitrogen, symbol. N

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kväva

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe kvävgas • kvävebalans, kväveoxid, kvävedioxid, dikväveoxid

etymologia:

Od szw. kväva → dusić, zapewne w związku z tym, że sam azot (bez tlenu) nie podtrzymuje ognia, lecz go „dusi“.

uwagi:

• zobacz też: kväve • syre • argon • koldioxid • metan • väte (gazy w powietrzu)
• zobacz też: ammoniak • salpetersyra (związki azotu)
• zobacz też: Indeks:Szwedzki - Pierwiastki chemiczne

źródła: