kuyn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kuyn (język wilamowski)[edytuj]

kuyn (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
kiün • kuənn
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) żyto[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kuynguöw, kuynkosta m, kuynmał n, kuynmuyttela n, kuynśpree ż, kuynśtoppuł ż, kuynśtruw n
zdrobn. kuynła n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Wilamowski - Rośliny
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 319.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kuyn&oldid=7492069”