kietlen

kietlen (język węgierski)

ház kietlen (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈkiʲɛtlɛn]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pustynny, dziki

(1.2) ponury, posępny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) sivár

antonimy:

(1.2) kies

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kietlenség

przysł. kietlenül

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. kies + -etlen

uwagi:

źródła: