käft

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

käft (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
[tjef:t]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) szczęka[1]
(1.2) pot. gęba, pysk, morda[1]
odmiana:
(1.1-2) en käft, käften, käftar, käftarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) krokodilkäft
(1.2) håll käften! → zamknij się!
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 607.