integrale
Wygląd
integrale (język łaciński)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
przymiotnik, forma fleksyjna
- (2.1) M., B. i W. lp rodzaju nijakiego od integrālis
- odmiana:
- (1.1) integrāle, integrālis (deklinacja III, paradygmat II samogłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik integrāle integrālia dopełniacz integrālis integrālium celownik integrālī integrālibus biernik integrāle integrālia ablatyw integrāli integrālibus wołacz integrāle integrālia
- przykłady:
- (1.1) Quare etsi aequationis differentialis neutra pars integrationem algebraice admittit, tamen integrale completum algebraice exhiberi potest.[1] → Przez co chociaż żadna z części równania różniczkowego nie pozwala na całkowanie algebraiczne, pełna całka może mimo wszystko zostać przedstawiona algebraicznie.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. integrābilitās ż, integrātiō ż
- czas. integrō
- przym. integrābilis, integrālis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. integrālis
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Leonhard Euler, Institutiones calculi integralis, Petersburg 1768, s. 425.
integrale (język włoski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zupełny
- (1.2) pełnoziarnisty
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) integrale definito • integrale indefinito • integrale multiplo • integrale di superficie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. integrazione ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (2.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Matematyka
- źródła: