integrale

integrale (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) n.łac. mat. całka

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lp rodzaju nijakiego od integrālis

odmiana:

(1.1) integrāle, integrālis (deklinacja III, paradygmat II samogłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	integrāle	integrālia
dopełniacz	integrālis	integrālium
celownik	integrālī	integrālibus
biernik	integrāle	integrālia
ablatyw	integrāli	integrālibus
wołacz	integrāle	integrālia

przykłady:

(1.1) Quare etsi aequationis differentialis neutra pars integrationem algebraice admittit, tamen integrale completum algebraice exhiberi potest. → Przez co chociaż żadna z części równania różniczkowego nie pozwala na całkowanie algebraiczne, pełna całka może mimo wszystko zostać przedstawiona algebraicznie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. integrābilitās ż, integrātiō ż

czas. integrō

przym. integrābilis, integrālis

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. integrālis

uwagi:

źródła:

integrale (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zupełny

(1.2) pełnoziarnisty

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) mat. całka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) integrale definito • integrale indefinito • integrale multiplo • integrale di superficie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. integrazione ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(2.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Matematyka

źródła: