imperative
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
imperative (język angielski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) filoz. imperatyw
- (1.2) gram. tryb rozkazujący
przymiotnik
- (2.1) rozkazujący
- (2.2) władczy
- (2.3) pilny
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) moral/social/territorial imperative
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. imperatively
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
imperative (interlingua)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) rozkazujący, nakazujący, imperatywny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. imperio, imperator, imperatrice, imperialismo, imperialista, imperativo, imperial
- czas. imperar
- przym. imperial, imperiose
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
imperative (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) w formie rozkazującej, rozkazująco[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „imperative” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 315.