grundlag

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

grundlag (język duński)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈɡ̊ʁɔnˌlæj/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) podstawa, fundament, podłoże
(1.2) podstawa, podkład
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) basis, fundament
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

grundlag (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
IPA/grundlaːg/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) praw. ustawa zasadnicza, konstytucja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
szw. grund + lag
uwagi:
źródła: