fiorettare

fiorettare (język włoski)

wymowa:

IPA: /fjo.ret.ˈta.re/

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) rzad. dodać ozdobniki, ukwiecić (utwór literacki lub muzyczny)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) fiorettare un discorso di iperboli → ukwiecić przemówienie hiperbolami

synonimy:

(1.1) infarcire, infiorettare, lardellare

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. floricoltura ż, fioraia ż, fioraio m, fiorame m, fiore m, fiorellino m, fioreria ż, fioretta ż, fiorettatura ż, fiorettista m ż, fioretto m, fioriera ż, fiorile m, fiorino m, fiorista m ż, fiorita ż, fioritura ż, fiorone m, fiorume m, infioramento m, infiorata ż, infiorazione ż, infiorescenza ż, infiorettatura ż, sfioramento m, sfioratore m, sfioratura ż, sfiorettatura ż, sfioritura ż

czas. fiorare, fiorire, infiorare, infiorarsi, infiorettare, sfiorare, sfiorettare, sfiorire

przym. fiorale, fiorato, fiorente, fiorile, fiorito, fioronato, infiorescenziale, sfiorito

przysł. fiorentemente, fioritamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. fioretto + -are

uwagi:

źródła: