faeind

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

faeind (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
fajndfȧjnd
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nieprzyjaciel[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) fraeind
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. faeindsioft ż
forma żeńska faeindyn ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. vīnt, por. jid. פֿײַנד (fajnd), niem. Feind
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 297.