förtrytelse

förtrytelse (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wzburzenie, złość z powodu jakiejś niesprawiedliwości, oburzenie, uraza, pretensja

odmiana:

przykłady:

składnia:

(1.1) göra något av förtrytelse → robić coś z oburzenia • till någons förtrytelse → ku czyjemuś oburzeniu

kolokacje:

synonimy:

(1.1) indignation, harm, förtret

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) upprördhet, förargelse

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. förtryta

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. förtryta + -else → drażnić + …tworzy rzeczownik

uwagi:

źródła: