indignation

indignation (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˌɪn.dɪɡ.ˈnei.ʃn̩/

wymowa amerykańska^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) oburzenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. indignant

przysł. indignantly

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

indignation (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik niepoliczalny, rodzaj wspólny

(1.1) oburzenie

odmiana:

(1.1) en indignation, indignationen, blm

przykłady:

(1.1) Hendes indignation kendte ingen grænser! → Jej oburzenie nie miało granic!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. indigneret

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. indignatio

uwagi:

źródła:

indignation (język francuski)

wymowa:

IPA: [ɛ̃.di.ɲa.sjɔ̃]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) oburzenie

odmiana:

(1.1) lp indignation; lm indignations

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. indigne, indigné

czas. indigner

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

indignation (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) oburzenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: