excentricitet

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

excentricitet (język duński)[edytuj]

wymowa:
IPA/εgsεntrisiˈted/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ekscentryczność, ekscentryzm
(1.2) eksces, wybryk, wyskok
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

excentricitet (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
IPA/eksentrisiteːt/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) eksces, wybryk, wyskok
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rackartyg
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: