ermitteln

ermitteln (język niemiecki)

wymowa:

^ⓘ

IPA: [ɛɐ̯ˈmɪtl̩n]

^ⓘ

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) ustalać, ustalić, wykrywać, wykryć

(1.2) praw. przeprowadzić śledztwo, przeprowadzić dochodzenie

odmiana:

(1) ermittel|n, ermittelte, ermittelt (haben)

przykłady:

składnia:

(1.2) ermitteln gegen + Akkusativ

kolokacje:

(1.1) den Täter / die Täterin ermitteln

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ermittlung ż, Ermittler m, Ermittlerin ż

przym. ermittelbar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: