ereilen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ereilen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɛɐ̯ˈʔaɪ̯lən]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) podn. dosięgać, dosięgnąć, dopadać, dopaść
odmiana:
(1.1)[1] ereilen (ereilt), ereilte, ereilt (sein)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ereilen n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: eilenbeeilendahineilendavoneilendurcheilenereilenforteilenherbeieilenhereilenheruntereilenhineilennacheilenvoraneilenvorauseilenvorübereilenzurückeilen
źródła: