duć

duć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) gw. mocno wiać, dmuchać

odmiana:

(1.1)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		duć
czas teraźniejszy		duję	dujesz	duje	dujemy	dujecie	dują
czas przeszły	m	dułem	dułeś	duł	duliśmy	duliście	duli
	ż	dułam	dułaś	duła	dułyśmy	dułyście	duły
	n	dułom	dułoś	duło
tryb rozkazujący		niech duję	duj	niech duje	dujmy	dujcie	niech dują
pozostałe formy czas przyszły m będę duł, będę duć będziesz duł, będziesz duć będzie duł, będzie duć będziemy duli, będziemy duć będziecie duli, będziecie duć będą duli, będą duć ż będę duła, będę duć będziesz duła, będziesz duć będzie duła, będzie duć będziemy duły, będziemy duć będziecie duły, będziecie duć będą duły, będą duć n będę duło, będę duć będziesz duło, będziesz duć będzie duło, będzie duć czas zaprzeszły m dułem był dułeś był duł był duliśmy byli duliście byli duli byli ż dułam była dułaś była duła była dułyśmy były dułyście były duły były n dułom było dułoś było duło było forma bezosobowa czasu przeszłego duto tryb przypuszczający m dułbym, byłbym duł dułbyś, byłbyś duł dułby, byłby duł dulibyśmy, bylibyśmy duli dulibyście, bylibyście duli duliby, byliby duli ż dułabym, byłabym duła dułabyś, byłabyś duła dułaby, byłaby duła dułybyśmy, byłybyśmy duły dułybyście, byłybyście duły dułyby, byłyby duły n dułobym, byłobym duło dułobyś, byłobyś duło dułoby, byłoby duło imiesłów przymiotnikowy czynny m dujacy, niedujacy ż dujaca, niedujaca dujace, niedujace n dujace, niedujace imiesłów przymiotnikowy bierny m duty, nieduty duci, nieduci ż duta, nieduta dute, niedute n dute, niedute imiesłów przysłówkowy współczesny dujac, nie dujac rzeczownik odczasownikowy ducie, nieducie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ducie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: