daktilus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

daktilus (język węgierski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) liter. daktyl (miara wersyfikacyjna)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. dactylus < gr. δάκτυλος (dáktylos) → palec
uwagi:
źródła:
  1. ↑ red. Jan Reychman, Słownik węgiersko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1968.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=daktilus&oldid=8314713”