dactylus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dactylus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. owoc daktyla[1]
(1.2) liter. daktyl (stopa metryczna)[2]
odmiana:
lp dactyl|us, ~ī (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) dactylos
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.2) dactylius
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. δάκτυλος (dáktylos) (palec)
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „daktyl” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 240.
  2. Hasło „dactylus” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 157.