cupać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cupać (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) przest. iść powoli za kimś ażeby go pochwycić, dybać na kogoś[1]
(1.2) przest. iść ukradkiem w czyjeś ślady, śledzić kogoś[1]
(1.3) gw. (Górny Śląsk) kucać
odmiana:
(1.1-3) [2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cupanie n, cupnięcie n
czas. cupnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kucać
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cupać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cupać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.