campanile

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

campanile (język angielski)[edytuj]

campanile (1.1)
wymowa:
IPA: /kæmpəˈniːleɪ/
​?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) archit. kampanila, campanila
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

campanile (język francuski)[edytuj]

campanile (1.1)
wymowa:
(1.1) IPA: [kɑ̃.pa.nil]
​?/i ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) archit. dzwonnica[1]
odmiana:
(1.1) lp campanile; lm campaniles
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) clocher
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. campagnile
uwagi:
(1.1) dawna pisownia: campanille
źródła:
  1. ↑ Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.

campanile (język włoski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dzwonnica, kampanila
(1.2) przen. strony rodzinne
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
campanario, campanello, campana
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=campanile&oldid=8276356”