Przejdź do zawartości

dzwonnica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dzwonnica (język polski)

[edytuj]
drewniana dzwonnica (1.1)
dzwonnica (1.1)
wymowa:
IPA[ˌd͡zvɔ̃nˈɲit͡sa], AS[ʒvõica], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. część budynku (najczęściej wieża) lub osobna budowla, konstrukcja przeznaczone do zawieszania dzwonów; zob. też dzwonnica w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Konserwator zabytków postuluje jak najszybsze przeprowadzenie prac remontowych przy dzwonnicy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dzwonnica wieżowadzwonnica parawanowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dzwonnik m, dzwon m, dzwonek m, dzwoneczek m, dzwonienie n, zadzwonienie n, podzwonne n, dzwony nmos
czas. dzwonić ndk., zadzwonić dk.
przym. dzwonowy, dzwonkowy, dzwoneczkowy
związki frazeologiczne:
potrzebny jak diabeł na dzwonnicy
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. kampanila
tłumaczenia:
źródła: