cīn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: CIN • cin • cín • Çin • Çîn • ĉin • čin

cīn (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
cin
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) ciągnąć[1]
(1.2) wyrywać, wyrwać (np. ząb)
(1.3) wytyczać, wytyczyć (np. granicę)
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty: cūg, imiesłów czasu przeszłego gəcūən
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. anöhcin, auscīn
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. ziehen
uwagi:
zobacz też: cīn • anöhcin • auscīn • cu̇cīn
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 76.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=cīn&oldid=7991835”