brukit

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brukit (język polski)[edytuj]

brukit (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈbrucit], AS: [bruḱit], zjawiska fonetyczne: zmięk.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miner. bardzo rzadki minerał z gromady tlenków; zob. też brookit w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) brookit
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
Od nazwiska mineraloga Henry'ego Brooke'a[1].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Nikodem Sobczak, Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych, wydawnictwo Alfa, Warszawa 1986, s. 65.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=brukit&oldid=8021347”