binden

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Binden

binden (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈbɪndn̩] IPA[bant] IPA[ɡəˈbʊndn̩]
?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, przechodni

(1.1) wiązać, związać
(1.2) zawiązywać, zawiązać
(1.3) wiązać, zobowiązywać, zobowiązać
(1.4) wiązać, spajać, spoić
odmiana:
(1.1-4)[1] binden (bindet), band, gebunden (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Binden n, Bindung ż, Binde ż, Binder m, Bund n/m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Aneks:Język niemiecki - wykaz czasowników mocnych i nieregularnych
zobacz też: bindenabbindenanbindenaneinanderbindenaufbindendarumbindendrumbindeneinbindenfestbindenherumbindenhochbindenlosbindenumbindenverbindenzubindenzurückbindenzusammenbinden
źródła: