betlemita

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

betlemita (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[bet.le.ˈmi.ta] lub [be.tle.ˈmi.ta]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) betlejemski

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) betlejemita, betlejemczyk (mieszkaniec Betlejem)
(2.2) rel. betlejemita

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) betlejemitka, betlejemka (mieszkanka Betlejem)
(3.2) rel. betlejemka
odmiana:
(1) lp betlemita m/ż; lm betlemitas m/ż
(2) (3) lm betlemitas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Belén ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
bibl. łac. Bethleemītes < hebr. בית לחם (bêṯ leḥem)
uwagi:
źródła:

betlemita (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/betleˈmita/
podział przy przenoszeniu wyrazu: be•tle•mi•ta
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) betlejemski

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) betlejemita, betlejemczyk (mieszkaniec Betlejem)

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) betlejemitka, betlejemka (mieszkanka Betlejem)
odmiana:
(1.1) lp betlemita m ż; lm betlemiti m, betlemite ż
(2.1) lp betlemita; lm betlemiti
(3.1) lp betlemita; lm betlemite
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Betlemme ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Bethlehemites < gr. βηθλεεμίτης[1]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „betlemita” w: treccani.it.