betala

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

betala (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni i nieprzechodni

(1.1) płacić, zapłacić

czasownik zwrotny betala sig

(2.1) opłacać się (dawać zysk)
(2.2) przen. opłacać się (dawać korzyść)
odmiana:
(1-2) att betala, betalar, betalade, betalat, betala!; pres. part. betalande, perf. part. betalad
t. att betala, betalar, betalte, betalt, betal!; pres. part. betalande, perf. part. betalt[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) erlägga, gälda, hosta upp, punga ut, pröjsa
(2.1) bära sig
(2.2) löna sig
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. betalare, betalning, betalande
przym. betalbar, betalande
związki frazeologiczne:
czasownik frazowy betala avbetala igenbetala inbetala ut
złożony czasownik frazowy avbetala, inbetala, utbetala
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „betala” w: Svenska Akademiens ordbok (SAOB), Svenska Akademien.