belauschen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

belauschen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[bəˈlaʊ̯ʃn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) podsłuchiwać, podsłuchać
(1.2) przysłuchiwać się, przysłuchać się, obserwować
odmiana:
(1.1-2)[1] belausch|en (belauscht), belauschte, belauscht (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) ein Gespräch belauschen • die Nachbarn belauschen
(1.2) die Vögel belauschen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Belauschen n, Belauschung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: lauschenablauschenbelauschenerlauschenhineinlauschen
źródła: