beglücken

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

beglücken (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[bəˈɡlʏkn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) uszczęśliwiać, uszczęśliwić
odmiana:
(1.1)[1] beglücken (beglückt), beglückte, beglückt (sein)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Beglücken n, Beglückung ż, Beglücker m
przym. beglückend
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: glückenbeglücken
źródła: