balajă

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

balajă (język połabski)[edytuj]

balajă (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) balia, ceber[1][2][3]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
zapożyczenie z śdn. balge, ballige,[3] z franc. baille, z p.łac. baiula
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „balajə” w: Tadeusz Lehr-Spławiński, Kazimierz Polański, Słownik etymologiczny języka Drzewian połabskich, t. 1: A — Ďüzd, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1962, s. 25.
  2. Hasło „balajă” w: Kazimierz Polański, James Allen Sehnert, Polabian-English Dictionary, Mouton & Co., Haga – Paryż 1967, s. 36.
  3. 3,0 3,1 Hasło „Baláya” w: Reinhold Olesch, Thesaurus Linguae Dravaenopolabicae, t. 1: A – O, Böhlau Verlag, Kolonia, Wiedeń 1983, ISBN 3-412-00683-1, s. 15.