baiulatorius

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

baiulatorius (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przenośny[1]
odmiana:
(1) baiulatorius, ~a, ~um
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) baiulatoria sella → krzesło przenośne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. baiulo
rzecz. bajulus m, baiula ż, baiulator m, baiulus m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. baiulator + -ius < łac. baiulo → dźwigać, wlec
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 65.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=baiulatorius&oldid=6538399”