ausklammern

ausklammern (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯sˌklamɐn]

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) mat. wyciągać przed nawias, wyciągnąć przed nawias

(1.2) przen. wyłączać, wyłączyć, nie uwzględniać, nie uwzględnić, pomijać, pominąć

odmiana:

(1.1-2) ausklammern (klammert aus), klammerte aus, ausgeklammert (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ausklammern n, Ausklammerung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: klammern • abklammern • anklammern • ausklammern • einklammern • festklammern • umklammern • verklammern

źródła: