Wikisłownik:Zasady tworzenia haseł/Duński, norweski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Usunięta treść Dodana treść
wydzielenie skandynawskich
 
Linia 3: Linia 3:
Zasady wprowadzania odmiany dla języków duńskiego, norweskiego i szwedzkiego.
Zasady wprowadzania odmiany dla języków duńskiego, norweskiego i szwedzkiego.


W odróżnieniu od jęz. polskiego, języki nordyckie mają mniej form odmiany, w zw. z czym odmienione słowa można podawać w całości (tj. "hunden", a nie "~en"), co ułatwi użytkownikowi wyszukiwanie.
W odróżnieniu od jęz. polskiego, języki nordyckie mają mniej form odmiany, w związku z czym odmienione słowa można podawać w całości (tj. "hunden", a nie "~en"), co ułatwi użytkownikowi wyszukiwanie.


===rzeczowniki===
=== rzeczowniki ===
Podajemy cztery formy, pełne: formę z rodzajnikiem nieokreślonym i formę określoną, ''lm'' formy nieokreśloną i określoną, np:
Podajemy cztery formy, pełne: formę z rodzajnikiem nieokreślonym i formę określoną, {{lm}} formy nieokreśloną i określoną, np:
: {{odmiana}} (1.1) en hund, hunden, hunde, hundene
: {{odmiana}} (1.1) en hund, hunden, hunde, hundene
: {{odmiana}} (1.1) en ordbok, ordboken, ordböcker, ordböckerna
: {{odmiana}} (1.1) en ordbok, ordboken, ordböcker, ordböckerna

===czasowniki===
=== czasowniki ===
Podajemy cztery formy, pełne: bezokolicznik, formy osobowe czasu teraźniejszego, przeszłego, imiesłów, np:
Dla duńskiego i norweskiego podajemy cztery formy: bezokolicznik, formy osobowe czasu teraźniejszego, przeszłego i imiesłów, np:
:{{odmiana}} (1.1) at spise, spiser, spiste, (have) spist
: {{odmiana}} (1.1) at spise, spiser, spiste, (have) spist
Dla szwedzkiego podajemy pięć form: bezokolicznik, formę osobową czasu teraźniejszego, czas przeszły, supinum i formę rozkazującą, np:
: {{odmiana}} (1.1) att älska, älskar, älskade, älskat, älska!


=== przymiotniki ===
=== przymiotniki ===
Podajemy pełne formy dla wszystkich rodzajów i liczby mnogiej oraz stopnie wyższy i najwyższy, np:
Podajemy pełne formy dla wszystkich rodzajów i liczby mnogiej oraz stopnie wyższy i najwyższy, np:
:{{odmiana}} (1.1) fattig, fattigt, fattige; ''st. wyższy'' fattigere, ''st. najwyższy'' fattigst
: {{odmiana}} (1.1) fattig, fattigt, fattige; {{stopn|fattigere|fattigst}}


=== zaimki osobowe ===
=== zaimki osobowe ===
Podajemy formę podmiotu i dopełnienia, a w uwagach dajemy linka do omówienia zaimków w Aneksie, np:
Podajemy formę podmiotu i dopełnienia, a w uwagach dajemy linka do omówienia zaimków w aneksie, np:
:'''uwagi:''' (1.1) zob. też: [[jag]] ~ [[han]] ~ [[hon]] ~ [[den]] ~ [[det]] ~ [[vi]] ~ [[ni]] ~ [[de]] → '''[[Aneks:Język szwedzki - zaimki|zaimki w języku szwedzkim]]'''<br/>'''uwagi:''' (1.1) zob. też: [[du]] ~ [[han]] ~ [[hun]] ~ [[det]] ~ [[den]] ~ [[vi]] ~ [[I]]/[[De]] ~ [[de]] → '''[[Aneks:Język duński - zaimki|zaimki w języku duńskim]]'''
: '''uwagi:''' (1.1) zob. też: [[jag]] ~ [[han]] ~ [[hon]] ~ [[den]] ~ [[det]] ~ [[vi]] ~ [[ni]] ~ [[de]] → '''[[Aneks:Język szwedzki - zaimki|zaimki w języku szwedzkim]]'''<br />'''uwagi:''' (1.1) zob. też: [[du#du (język polski)|du]] ~ [[han]] ~ [[hun]] ~ [[det]] ~ [[den]] ~ [[vi]] ~ [[I]]/[[De]] ~ [[de]] → '''[[Aneks:Język duński - zaimki|zaimki w języku duńskim]]'''

Wersja z 01:47, 22 gru 2009

Zobacz więcej na osobnej stronie: zasady ogólne dla odmiany.

Zasady wprowadzania odmiany dla języków duńskiego, norweskiego i szwedzkiego.

W odróżnieniu od jęz. polskiego, języki nordyckie mają mniej form odmiany, w związku z czym odmienione słowa można podawać w całości (tj. "hunden", a nie "~en"), co ułatwi użytkownikowi wyszukiwanie.

rzeczowniki

Podajemy cztery formy, pełne: formę z rodzajnikiem nieokreślonym i formę określoną, lm formy nieokreśloną i określoną, np:

odmiana:
(1.1) en hund, hunden, hunde, hundene
odmiana:
(1.1) en ordbok, ordboken, ordböcker, ordböckerna

czasowniki

Dla duńskiego i norweskiego podajemy cztery formy: bezokolicznik, formy osobowe czasu teraźniejszego, przeszłego i imiesłów, np:

odmiana:
(1.1) at spise, spiser, spiste, (have) spist

Dla szwedzkiego podajemy pięć form: bezokolicznik, formę osobową czasu teraźniejszego, czas przeszły, supinum i formę rozkazującą, np:

odmiana:
(1.1) att älska, älskar, älskade, älskat, älska!

przymiotniki

Podajemy pełne formy dla wszystkich rodzajów i liczby mnogiej oraz stopnie wyższy i najwyższy, np:

odmiana:
(1.1) fattig, fattigt, fattige; st. wyższy fattigere; st. najwyższy fattigst

zaimki osobowe

Podajemy formę podmiotu i dopełnienia, a w uwagach dajemy linka do omówienia zaimków w aneksie, np:

uwagi: (1.1) zob. też: jag ~ han ~ hon ~ den ~ det ~ vi ~ ni ~ dezaimki w języku szwedzkim
uwagi: (1.1) zob. też: du ~ han ~ hun ~ det ~ den ~ vi ~ I/De ~ dezaimki w języku duńskim