קענטעניש

קענטעניש (jidysz)

transliteracja:

YIVO: kentenish; polska: kentenisz

wymowa:

IPA: /ˈkɛntɛniʃ/; IPA: [ˈkɛntənɪʃ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wiedza, wiadomości, znajomość, obeznanie

(1.2) umiejętność, opanowanie (np. języka), biegłość

(1.3) tradycja / mądrość ludowa

odmiana:

(1.1-3) lp קענטעניש; lm קענטענישן

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) צו קענטעניש → do wiadomości

(1.1) געבן צו קענטעניש → podawać do wiadomości, informować, powiadamiać

(1.1) נעמען צו קענטעניש → przyjmować do wiadomości, zwracać uwagę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. קענען, קענער

czas. קענען, אָנערקענען, באַקענען, דערקענען

przym. קענטיק, קענטלעך

przysł. קענטיק

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. kentnisse, por. niem. Kenntnis

uwagi:

Niekiedy podawany jest też rodzaj żeński.

źródła: