чараўніца

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

чараўніца (język białoruski)[edytuj]

чараўніца (1.1)
transliteracja:
čaraŭnìca
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) czarownica[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) чарадзейка
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. чараўніцтва n, чараўнічасць ż, чары lm, чараванне n
forma męska чараўнік m
czas. чараваць ndk.
przym. чараўніцкі, чараўнічы, чароўны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „czarownica” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 76.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=чараўніца&oldid=8121240”