фронт

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

фронт (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
front
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. front
(1.2) przen. front
odmiana:
(1.1-2) D. фронту C. фронту B. фронт N. фронтам Ms. аб фронце lm M. франты D. франтоў
przykłady:
(1.1) Штаб прыняў рашэнне аб утварэнні новага фронту.Sztab podjął decyzję o utworzeniu nowego frontu.
składnia:
kolokacje:
(1.2) фронт прыхільнікаў міруfront zwolenników pokoju
synonimy:
(1.2) аб'яднанне
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. франтавы
związki frazeologiczne:
на два франтыадзіным фронтам
etymologia:
uwagi:
źródła:

фронт (język bułgarski)[edytuj]

transliteracja:
front
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. front
(1.2) meteorol. front
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) атмосферен фронт
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. фронтовак m, фронтон m
przym. фронтов, фронтови, фронтален
przysł. фронтално
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

фронт (język rosyjski)[edytuj]

transliteracja:
front
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) wojsk. front
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. фронтальность ż, фронтовик m, фронтовичка ż
przym. фронтовой, фронтальный
przysł. фронтально
związki frazeologiczne:
во фронтвоевать на два фронтаwalczyć na dwa fronty
etymologia:
uwagi:
źródła: