роубєжь

роубєжь (język staroruski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cięcie, nacięcie, karb, wrąb, wyżłobienie

(1.2) znak (oznaczający granicę jakiegoś kraju czy krainy, zaznaczany na drzewach w czasach wczesno- i średniosłowiańskich)

(1.3) granica, skraj, kres, rubież

(1.4) opóźnienie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *rǫbežь → cięcie, nacięcie

uwagi:

źródła:

"Словарь древнерусского языка (XI—XIV вв.)" Instytut Języka Rosyjskiego ZSRR; red. główny: Р. И. Аванесов, 1988