дикий

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

дикий (język rosyjski)[edytuj]

transliteracja:
dikij
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dziki
(1.2) dziwaczny
odmiana:
lp ди́к|ий, ~ая, ~ое; lm ~ие; krótka forma lp дик, дика́, ди́ко; lm ди́ки; st. wyższy ди́че, диче́е; st. najwyższy дича́йший
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. дикарь m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

дикий (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
dikij
wymowa:
ди́кий?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dziki[1], nieokrzesany
(1.2) dziki, nieoswojony[1]
(1.3) dziki, nie uprawiany[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) мітли́ця ди́камак ди́кийцико́рій ди́кийре́дька ди́камо́рква ди́кади́ка мо́рквашалата дикафасолька дикарозмари́н ди́кийспаржа дикагорошок дикийрябина дикадика гречкасонічник дикийтарілиць дикий
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. дикість ż, дик m, дичина ż, дичавина ż, дичка ż, дичок m
czas. дичавіти ndk., дичіти ndk.
przym. дичковий
przysł. дико, дикенько
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Hasło „ди́кий” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 312.