вручити
вручити (język ukraiński)[edytuj]
- transliteracja:
- vručiti
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. вручати)
- odmiana:
- (1.1) [2]
bezokolicznik вручи́ти liczba pojedyncza liczba mnoga tryb rozkazujący 1 os. вручі́мо, вручі́м 2 os. вручи́ вручі́ть czas przyszły 1 os. вручу́ вру́чимо, вру́чим 2 os. вру́чиш вру́чите 3 os. вру́чить вру́чать czas przeszły m вручи́в вручи́ли ż вручи́ла n вручи́ло imiesłów
przymiotnikowy
przeszłyimiesłów
przymiotnikowy
biernyвру́чений forma
bezosobowaвру́чено imiesłów
przysłówkowy
uprzedniвручи́вши
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „вручи́ти” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 298.
- ↑ Hasło „вручи́ти” w: Словники України online.