алфавіт

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

алфавіт (język białoruski)[edytuj]

алфавіт (1.1)
transliteracja:
alfavìt
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) alfabet[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) азбука
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. алфавітны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zapis w taraszkiewicy: альфабэт
źródła:
  1. Hasło „alfabet” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 6.

алфавіт (język karpatorusiński)[edytuj]

transliteracja:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) alfabet
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

алфавіт (język ukraiński)[edytuj]

алфавіт (1.1)
transliteracja:
alfavìt
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) alfabet, abecadło[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) А” – це перша буква алфавіту. → „A” – to pierwsza litera alfabetu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) за алфа́ві́томwedług alfabetuалфавіт музичний
synonimy:
(1.1) абетка, азбука, rzad. альфабет
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. алфавітний
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἀλφάβητος < gr. ἄλφα + βῆτα
uwagi:
źródła:
  1. С.Й. Левінська, Т.В. Старак, Польсько-російсько-український словник, Проза, Київ 1992, ISBN 5-87534-061-3, s. 16.