μύγα

μύγα (język nowogrecki)

μύγα (1.1)

wymowa:

IPA: ['mi.ɣa]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ent. mucha

odmiana:

(1) F25: lp D. μύγας; lm μύγες, D. μυγών

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. μυγίτσα ż, μυγούλα ż, μυγάκι n

związki frazeologiczne:

μύγα τσε τσε σε τσίμπησε; → co cię ugryzło?

βαράω μύγες / σκοτώνω μύγες → zbijać bąki

κολλώ σαν τη μύγα μες στο μέλι / κολλώ σαν τη μύγα μες στο γάλα → coś pasuje jak garbaty do ściany

etymologia:

gr. μυῖα

uwagi:

źródła: