švandrǡn

švandrǡn (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) niewyraźnie mówić, paplać (jak dzieci, kiedy się uczą mówić)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

dial. pol. szwandrać, szwajdrać, szwadronić, szwargotać < swn. schwadern. por. prusko-niemiecki schwaddern, niem. schwadronieren

uwagi:

źródła: