šu̐lkynt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

šu̐lkynt (język wilamowski)[edytuj]

šu̐lkynt (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
śiülkyndsiulkyndśülkynd
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) eduk. uczeń[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) šu̐lbu̐v m
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. šu̐l ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. šu̐l + kynt
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 427.