kynt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kynt (język wilamowski)[edytuj]

kynt(d) (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
kynd
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dziecko[1]
odmiana:
lp kynt(d); lm kyndyn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kinderȧj ż; zdrobn. kyndela n, kynduśśju n
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Kind
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 251.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kynt&oldid=7793467”