śpiączka
śpiączka (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. głębokie zaburzenia świadomości z brakiem przytomności, niereagowaniem nawet na silne bodźce; zob. też śpiączka w Wikipedii
- (1.2) pot. nieodparta chęć zaśnięcia
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) śpiączka afrykańska • śpiączka cukrzycowa • śpiączka farmakologiczna • śpiączka hipoglikemiczna • śpiączka mleczanowa • śpiączka mocznicowa • śpiączka mózgowa • śpiączka padaczkowa • śpiączka udarowa • śpiączka wątrobowa • wybudzać się / wybudzić się ze śpiączki • zapadać / zapaść w śpiączkę
- synonimy:
- (1.1) koma, nieprzytomność, nieświadomość
- (1.2) senność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coma
- arabski: (1.1) غيبوبة ż (ghaybuba)
- baskijski: (1.1) koma
- bułgarski: (1.1) кома ż
- chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 昏迷, uproszczony 昏迷 (hūnmí)
- francuski: (1.1) coma m
- hiszpański: (1.1) coma m
- łaciński: (1.1) coma n
- niemiecki: (1.1) Koma n, Schlafkrankheit ż; (1.2) Müdigkeit ż, Schläfrigkeit ż
- nowogrecki: (1.1) κώμα n (kóma)
- portugalski: (1.1) coma m
- rosyjski: (1.1) кома ż
- słowacki: (1.1) kóma m
- turecki: (1.1) koma
- ukraiński: (1.1) кома ż
- węgierski: (1.1) kóma
- włoski: (1.1) coma m
- źródła: