ślęczek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ślęczek (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pogard. przezwisko osoby niezaproszonej na wesele, lecz podglądającej przez okno lub stojącej przy drzwiach[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: śljənčki
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 377.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ślęczek&oldid=8346490”