snärja

snärja (język szwedzki)

snärja (2.1) på brännässla

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) złapać w sidła, usidłać

(1.2) przen. usidłać, omotać, opętać, owładnąć

(1.3) oplątać, owinąć, omotać

czasownik nieprzechodni

(2.1) uwijać się, uganiać się, tyrać

czasownik zwrotny snärja sig

(3.1) oplątać się, owijać się

rzeczownik, rodzaj wspólny

(4.1) kanianka (roślina pasożytnicza owijająca się dookoła rośliny żywicielskiej)

odmiana:

(1-3) att snärja, snärjer, snärjde, snärjt, snärj!, pres. part. snärjande, perf. part. snärjd

(4.1) lp en snärja, snärjan; lm snärjor, snärjorna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) snara

(1.2) lura

(1.3) omslingra, vira om

(2.1) jäkta, flänga, knoga

(3.1) sno sig, vrida sig

antonimy:

hiperonimy:

(4.1) vindeväxt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. snara

(1.1-3) rzecz. snärjande, snärjning

(2.1) rzecz. snärj

(2.1) przym. snärjig

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy snärja in • snärja in sig

etymologia:

uwagi:

źródła: