podkomorzy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

podkomorzy (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. zastępca komornika, którego zadaniem było zarządzanie dworem księcia
(1.2) daw. od XIV w.: urzędnik ziemski rozstrzygający spory graniczne[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Kämmerer < łac. camerarius[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Antoni Danysz, Mularz czy murarz, „Poradnik Językowy” nr 6/1910, s. 100.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=podkomorzy&oldid=7743862”