papuć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: papuc

papuć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈpapuʨ̑], AS[papuć]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) pot. zob. kapeć
(1.2) gw. (Poznań)[1] zob. but
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kapeć, papeć
(1.2) but, reg. pozn. papeć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. papucik mrz, paputek mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. pappuccia[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Obuwie
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kapeć
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: but
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „papuć” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „papuć” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

papuć (język wilamowski)[edytuj]

paućja (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wygodny bucik domowy (z filcu)[1]
odmiana:
(1.1) lp papuć; lm papućja
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ubrania
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 320.