lussureggiante

lussureggiante (język włoski)

wymowa:

IPA: /lussuredˈʤante/

podział przy przenoszeniu wyrazu: lus•su•reg•gian•te

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bujny, wybujały

(1.2) przen. bogaty, obfity

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu teraźniejszego (participio presente) od: lussureggiare

odmiana:

(1.1-2) lp lussureggiante m ż; lm lussureggianti m ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) alberi lussureggianti → bujne drzewa

(1.2) un lussureggiante ingegno → bogaty umysł

synonimy:

(1.1) fiorente, florido, rigoglioso, verdeggiante

(1.2) abbondante, ricco

antonimy:

(1.1) avvizzito, inaridito, rinsecchito, spoglio

(1.2) misero, povero

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lusso m, lussuria ż, lussurioso m, lussuriosa ż, lussureggiamento m

czas. lussuriare, lussureggiare

przym. lussuoso, lussurioso

przysł. lussuosamente, lussuriosamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. lussureggiare + -ante

uwagi:

źródła: