kuppeln

kuppeln (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈkʊpl̩n]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) techn. kolej. mot. sprzęgać, sprzęgnąć, łączyć, połączyć

(1.2) mot. włączać sprzęgło, włączyć sprzęgło, przełączać sprzęgło, przełączyć sprzęgło

(1.3) swatać, wyswatać, zeswatać

odmiana:

(1.1-3) kuppel|n (kuppelt), kuppelte, gekuppelt (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kuppeln n, Kuppelung ż, Kupplung ż, Kuppelei ż, Kuppler m, Kupplerin ż

przym. kupplerisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: kuppeln • abkuppeln • ankuppeln • auskuppeln • einkuppeln • entkuppeln • verkuppeln

źródła: