karapaks

karapaks (język polski)

na pomarańczowo zaznaczony jest karapaks (1.1) u homara

wymowa:

IPA: [kaˈrapaks], AS: [karapaks]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zool. anat. twarda grzbietowa powłoka zewnętrzna ciała niektórych zwierząt; zob. też karapaks w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pancerz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. carapax → pancerz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) carapace
• niemiecki: (1.1) Carapax m
• rosyjski: (1.1) карапакс m

źródła: